Banditskittens |
Over mij
In de zomer van 2008 ben ik bij mijn mensenkatten gekomen, samen met mijn grote zus, grote broer en kleine broertje. Wij waren nog heel erg bang, want we hadden geen mensenkatten, huis of buiten gezien. In de tralies keken we elke keer naar die enge grote mensenkatten. Wij waren nog maar 2 maanden, dus heel inimini. Aaien kregen we veel over onze bolletjes en we werden veel gekamd. Mijn zus en broertjes werden nog ziek ook. Dus we vonden het helemaal niet leuk bij de mensenkatten. Toen we steeds meer los mochten rondlopen, vonden we het wel gaver. Dan renden we heen en weer en speelden we fijn met elkaar.
Als mensenkatten niet in de mensenmandkamer waren, gingen we in de mensenmand liggen. Maar als ze binnen kwamen, verstopten we ons. We durfden steeds dichter bij te komen als de mensenkatten aan het snurken waren. Dan gingen we nieuwsgierig kijken. Soms werden ze in één keer wakker in het donker. In het begin schrokken we daar van. Maar later vonden we het wel fijn om dan aandacht te vragen van ze. Vooral ik en mijn kleine broertje vonden het heel fijn om knuffels te krijgen. We kwamen ze zelfs al halen als de mensenkatten in de mensenmand lagen.
Mijn grote stoere zus werd snel opgehaald door andere mensenkatten. Volgens die mensenpoes kwam ze bij siamussen of zo terecht, ook katten. Mijn mensenpoes las dan voor hoe leuk ze het daar vond en hoe stoer ze was geworden. Voor mijn grote en kleine broer kwam niemand langs. Wij vonden dat niet erg, want dan bleven we lekker lang bij elkaar. Maar op een dag gingen ze toch weg. Ik miste ze wel even heel erg. Mijn mensenkatten hadden speciaal voor mij een handdoek bewaard waar de geurtjes van mijn broertjes aan zaten, maar daar ging Enya heel lomp mee spelen.
Ik woon nu samen met bejaarde kater Lua, gekke poes Enya, voor andere katten bange poes Proe en lieve drukke Calimero. Lua vond ons wel leuk en liet ons lief met zijn staart spelen, Enya moest heel lang aan ons wennen en Proe kwam nooit kijken op de mensenmandkamer toen wij er waren. Calimero is door mij opgevangen toen hij in mei 2010 bij ons kwam. Ik vind Lua nu wat saai, hij slaapt vooral veel. Met Enya kan ik nu gelukkig weer leuk spelen, maar ze vond mij een paar maanden niet leuk, nadat de kattenprikker me ergens mee geholpen had. Proe blaast vaak niet meer tegen mij. En met Calimero kan ik heel gaaf spelen.
Mijn mensenkatten vind ik lief en wil ik graag aandacht van hebben. Andere mensenkatten vind ik nog ontzettend eng. Ik moest ook heel erg wennen aan de andere plekjes in huis en ik begin soms in het donker de tuin te ontdekken. Kittens vind ik ontzettend gaaf. Ze zijn heel leuk om mee te spelen, lopen mij overal achterna, ik kan ze fijn wassen en ze kunnen lief tegen mij aanliggen. Mijn kittens zijn gek op mij. Als mijn kittens weg zijn, mis ik ze heel erg.
|