Banditskittens |
Cleopat, Cocos, Clover, Chalky, Cheeta en Calimero
Mei 2010 14 tot en met 21 mei Bij de nieuwe kittens zat een vervelende Mamapoes, namelijk Cleopat. Ze probeerde me weg te jagen als ik bij mijn kleintjes in de buurt kom. De kleintjes heten: Clover, Cocos, Chalky en Cheeta en die zijn nu ongeveer 4 weken oud. Ze vinden het geweldig om met elkaar te spelen in de bensj. Het is allemaal nog nieuw voor ze en ze vinden het reuzenleuk. Maar zij zijn niet de enigen..... Er zit ook een kleintje van ongeveer 1 week bij. Hij is in een weiland helemaal alleen gevonden en Cleopat heeft hem geadopteerd. Bij haar mag hij van haar lekkere melk drinken, hij wordt door haar schoon gemaakt en zij beschermt hem als Lua veel miauwt. Het kleintje heet Calimero. Toen mijn vrouwtje naar de kittens keek, viel het haar op dat het leek of het staartje van de witjes ongeveer net zo groot waren als die van Calimero. Dat was natuurlijk raar. Mannetje en vrouwtje keken of het meisjes of jongetjes waren en kwamen er zo achter dat alleen Cocos een stuk van haar staart af had. Vrouwtje nam contact op met het kattentehuis en de kattenprikster vertelde dat Mama Cleopat een stukje van de staart van Cocos af had geknaagd, omdat ze dacht dat het de navelstreng was. Nou dan ben je wel heel erg dom, hoor. Maar ik weet eigenlijk niet wat een navelstreng is. Cleopat vond het heel fijn om aandacht te krijgen van mijn vrouwtje en mannetje, maar dan kreeg Calimero geen melk, omdat ' ze rond ging lopen. Dus vrouwtje en mannetje aaiden haar alleen als ze niet aan het voeden was. Toen Calimero kwam, waren zijn oogjes nog dicht, maar op een dag keek mijn vrouwtje en zag ze dat zijn oogjes open waren. Onder het spelen van de witte kleintjes, was Calimero ook nog wel eens de pineut. Maar gelukkig waren ze nog wel een beetje voorzichtig met hem. De witjes aten gelukkig meer brokjes, zodat ze minder melk nodig hadden, maar Cleopat liet daardoor Calimero ook minder bij haar drinken als hij aan het piepen was dat hij honger had. Hij mocht wel bij haar drinken en zij waste hem af en toe onder zijn staart, maar verder negeerde ze hem vooral. Ik vond het genieten om de witjes te zien groeien en spelen. Een paar dagen later, zorgde Mama Cleopat wat beter voor de kleine Calimero. Ze nam hem zelfs in haar bekje om hem op een veilige plek te leggen, zodat Lua (kater van bijna 20 jaar) hem niets kon doen. Lua was buiten de kamerdeur hard aan het miauwen, nadat hij water gedronken had. Hij was niet echt een gevaar voor Calimero, maar toch lief dat Cleopat hem wilde beschermen. Calimero kreeg van mijn vrouwtje een paar keer per dag met een flesje melk, maar dat vond hij toch niet zo heel lekker als de melk van Cleopat.
22 tot en met 31 mei De witte ukjes wilden al een tijdje het liefst buiten de bensj rondbanjeren, maar dat betekende dat melkbar Cleopat verder uit de buurt zou zijn van Calimero. Calimero kon alleen nog maar een klein beetje rond kruipen, dus het was heel lastig voor hem om de weg naar Cleopat en haar tepels te vinden. De kleine lag vooral veel te slapen in de bensj op een speciale kruik die heel lang warm blijft. Hij had dan minder last van al die druktemakers. Die druktemakers renden rond op wiebelige pootjes, wasten zichzelf nog onhandig en stoeiden heel gaaf met elkaar. Dat vond ik wel mooi om af en toe naar te kijken. Mama Cleopat vond ik nog wel wat eng, maar eigenlijk was ik ook wel nieuwsgierig naar haar. Ze deed niet zo heel gemeen als Natascha, maar toch schrok ik elke keer als ze zich bewoog. Lua vond het volgens mij wel leuk om bij haar te liggen. Enya blies naar Cleopat als ze in de buurt kwam, maar niet zo heel erg veel. Calimero banjerde na een paar dagen op allevier zijn poten rond en hij probeerde te spelen met Cocos, Clover, Chalky en Cheeta. Mijn vrouwtje gaf Calimero nog vaak met een flesje wat melk. Mama Cleopat kreeg jammie voer uit een blikje om aan te sterken, maar ze kreeg er viezere poep van en ze vond het helemaal niet zo lekker. De witjes mochten ook van dat lekkere voer eten om beter te kunnen groeien, maar ook zij kregen een dagje viezere poep. Vrouwtje gaf de volgende dag dan maar wat van een blikje Felix. Dat vond ze heel erg lekker, maar daar kreeg ze nog viezere poep van.
Juni 2010 1 tot en met 7 juni Cleopat had gelukkig geen vieze poep meer. Ze zeurde wel veel om blikvoer. Calimero zat een tijdje alleen met Cleopat 's nachts, zodat hij goed bij kon drinken. Maar Clover, Chalky, Cocos en Cheeta kwamen minder goed aan als ze 's nachts geen eten kregen. Daarom mochten ze allemaal dag en nacht los rondlopen, Calimero kreeg dan extra melk uit het flesje en hij werd bij Cleopat aan gelegd door mijn mannetje of vrouwtje als ze zagen dat de witjes ook melk dronken bij haar. Het melk uit het flesje dronk Calimero nu heel goed. Hij dronk veel meer dan normaal was. Eén van zijn oogjes zat ook vaak dicht, maar dat ging ook beter. Hij probeerde steeds meer te spelen met de witjes en als hij honger had, en zijn Pleegmama Cleopat niet in de buurt was, kwam hij naar mijn vrouwtje en mannetje toe om met het flesje eten te krijgen. Ik vond wel dat de witte kleintjes langere haren hadden dan mijn andere kittens. Maar verder waren ze veel aan het donderjagen samen en ontdekten ze steeds meer hun klimkunsten. De witjes zaten ook allemaal verschillend in elkaar: Clover hield ervan om andere katten te verzorgen, Cheeta om op avontuur en ontdekkingstocht te gaan, Cocos een aanhankelijke wildebras en Chalky vooral een wildebras. Cleopat mocht verder overdag door het hele huis heen lopen, als ze maar niet van het blikvoer kon eten. Proe en Enya vonden haar nog steeds niet leuk, maar ik begon wel een klein beetje aan haar te wennen. Ze was wel heel lief voor andere katten.
8 tot en met 14 juni Mama Cleopat likt nog bij Calimero zijn poepjes en plasjes op, lieve Clover deed het toen na, maar ze was wel heel verbaasd dat er vieze poep uit kwam. Het was niet goed dat er dunne vieze poep uit kwam. Mijn vrouwtje en mannetje dachten toen gelijk aan Ivan en Tanya die vieze poep hadden en die overleden waren. Dus gingen ze zo snel mogelijk naar het kattentehuis om antiebiejotieka op te halen. Ze durfden bij die vieze druppels nog geen gewone kattenmelk te doen voor de smaak, daarom zetten ze Calimero gelijk onder Cleopat om van haar melk te kunnen drinken, nadat hij de druppels had gehad. Gelukkig bleef Calimero heel speels en kwam hij niet ziek over. De vieze poep ging ook heel snel weer weg. Cleopat haar vieze poep was ook weg en het ging ook beter als ze voer uit een blikje kreeg. Haar kleintjes mochten niet bij het blikvoer komen, maar Calimero liep daar een keer doorheen toen hij de lekkere luchtjes ervan rook. Vrouwtje deed een beetje op een vinger en hij at toen bijna haar vinger erbij op! Hij kreeg toen in plaats van melk uit het flesje het lekkere blikvoer. Cleopat haar tepels begonnen een beetje pijn te doen, ze wilde haar kleintjes niet meer bij haar laten drinken. Het lijkt me ook veel pijn doen als een kleintje aan je tepel knaagt. Als ik kittens van mezelf krijg, dan moet vrouwtje maar gelijk uit het flesje melk geven, ik ga ze niet aan mijn tepels laten drinken! Cleopat deed toen heel slim, ze nam blikvoer in haar bekje mee, maakte haar slaperige kits wakker en liet ze eten van het voer. Voor de rest bleef ze nog behoorlijk beschermend: de witjes mochten niet op de vensterbank komen, dan werden ze er vanaf gesleept en ze vond het ook niet leuk dat ze op het buro kwamen. Dan miauwde ze dat ze er vanaf moesten komen. Cocos lag een keer lekker te slapen, heel onschuldig in een andere hoek van het buro, maar werd naar de bensj versleept. Ik denk dat Mama Cleopat graag het slaperige kitten op wilde sluiten, zodat ze geen wakker kitten van de vensterbank hoefde te halen. Cocos was daar wel verbaasd over. Calimero mocht nog wel af en toe melk van haar drinken. Hij schrok toen hij zelf ging poepen en plassen, Mama Cleopat had het eerst uit hem gelikt. Mijn vrouwtje en mannetje moesten er toen voor zorgen dat hij wel zijn poepjes en plasjes op de kattenbak deed.
15 tot en met 21 juni Mama Cleopat zou eigenlijk geholpen worden, maar ze kreeg weer vieze poep. Ze voelde zich ook niet helemaal lekker, want ze liet zelfs een dag haar kittens voorgaan met eten van het lekkere voer. Daarom hoefde ze niet geholpen te worden [haar bloeddruk, hartslag en temperatuur zouden door de narcose omlaag gaan wat haar vatbaarder maakte voor ziektes]. Het viel mijn vrouwtje en mannetje al een paar dagen op dat Chalky niet goed groeide. Zijn poep was wel gewoon goed, hij deed niet saai [suffig], maar hij at wel langzamer. Mannetje keek in zijn bekje en zag dat een tandje scheef stond. De kattenprikster van het kattentehuis zei dat niet alleen zijn tandje scheef stond, maar zijn hele kaak. Daarom kon hij lastiger eten. Cheeta, Clover en Cocos werden gewoon geprikt toen ze bij de kattenprikker waren, maar Chalky kreeg een speciale prik. Toen ze terug kwamen, Calimero was ook voor de gezelligheid mee, was Cleopat heel blij. Ik ook, ze hadden tegen mij gemauwd dat het niet leuk was in het beweegding [auto], dat ze bijna de hele weg hadden gepiept, maar dat Clover en Cocos wel hadden gesmuld van lekker blikvoer. De volgende dag was Chalky best wel sloom. Hij wilde alleen maar liggen. Vrouwtje dacht dat dit van de prik was die hij gekregen had. Hij at toen nog wel aardig. De volgende dag at hij minder, was hij nog steeds sloom en begon hij af te vallen. Hij had geen koorts, maar goed was het niet. Vrouwtje stond de dag er op extra vroeg op om zeker te weten dat Chalky nog wel wat at. Ze had hem een paar keer blikvoer voor gezet, dat wilde hij niet eten. Hij wilde zelfs niet aan de tepels van Cleopat hangen. Die dag had hij ook koorts. Chalky moest daarom mee naar de kattenprikster. Ze gaf hem een prikje tegen pijn, koorts en nog iets [ontstekingen] en hij at een beetje van het jammie voer. Mijn mannetje en vrouwtje kregen antiebiejotieka mee en ze moesten Chalky elk uur wat van het jammie voer met een beetje water in een spuitje geven. Het voeren ging de volgende dag wel wat beter, maar Chalky wilde nog steeds niet zelf eten en hij bleef heel sloom. Er kwam in de avond bezoek, dus ik had me verstopt op zolder onder het bed (oh, moet ik misschien niet vertellen, straks gaat bezoek bij mij kijken, brrrrr). Ze bleven best lang, ik moest me dus lang verstopt houden. Daarna kon ik gelukkig weer met mijn lieve kittens spelen.
22 tot en met 30 juni Chalky voelde zich nog steeds duidelijk niet goed. Er kwam weer bezoek voor mijn kittens, dus ik moest me alweer verstoppen. Een paar dagen later, moest ik mijn lieve Cocos missen, die nu Ciska heet. Cheeta en Clover vermaakten zich heel goed met elkaar en met de kleine Calimero. Hoe klein Calimero ook was, hij vond het machtig mooi om mee te doen met mijn grote kittens en hij dook zelf vaak bovenop ze. En nog een dag later werden mijn lieve Cheeta en Clover van mij weg gehaald. Dezelfde dag dat Cheeta en Clover opgehaald werden, had Chalky toch weer een klein beetje koorts, dus mijn mannetje en vrouwtje gingen na het ophalen naar de kattenprikker om medisijnen op te halen. Toen zei de kattenprikster dat het misschien FIP was wat Chalky had. Vrouwtje bleef doorgaan met dwangvoeren, zodat Chalky toch weer beter kon worden. Maar hij bleef heel erg hetzelfde. Chalky vond het wel fijn om in het zonlicht te zijn. Hij piepte wel veel, volgens vrouwtje had hij dan misschien toch pijn. Een paar dagen later is Chalky naar het kattentehuis gebracht om beter te worden. Ze konden dan kijken of de medisijnen hielpen. Cleopat is toen de volgende dag geholpen. Ze kwam thuis in een gek jurkje, zodat ze op een renhond leek. Dat jurkje wilde ze zelf heel graag uittrekken, maar dat mocht niet, want dan kon Calimero aan haar draadjes gaan zitten. Toen ik hoorde dat Cleopat draadjes had, wilde ik ook wel kijken. Calimero baalde wel, want hij kon geen melk meer bij Cleopat drinken. Maar hij kon wel leuk met haar spelen. Cleopat nam vaak een bal mee in haar bekje en dan ging ze heel hard miauwen en dat balletje voor Calimero neer leggen. Ik vond dat wel lief van haar, hoefde Calimero niet ver te lopen om het balletje te halen. Weer een paar dagen laten, schrok vrouwtje heel erg: ze had gelezen dat Chalky toch FIP had gehad en dat hij was ingeslapen. Ik vond dat wel verdrietig, want ik wilde zo graag dat Chalky ook bij ons zou blijven en dat ik leuk met hem zou kunnen spelen. Maar nu moest ik maar alleen met Calimero gaan spelen.
Juli 2010 1 tot en met 7 juli Mijn mannetje had na een paar dagen toch het jurkje van Cleopat uit getrokken. Calimero was toen ontzettend blij, want hij kon fijn melk drinken uit de tepels. Na een paar dagen droogt de melk op van de tepels als er niet van gedronken wordt, maar blijkbaar had Cleopat nog wel wat melk over. Hij liet de verleidelijke touwtjes gewoon met rust, ik had er wel mee gespeeld. De volgende dag was Calimero heel erg zielig, want Cleopat ging terug naar haar oude huis. Cleopat ging gemakkelijk in het reismandje en toen was ze alweer verdwenen. Ik vond dat eigenlijk wel heel jammer, want ik vond haar best wel lief. Lua vond het nog veel meer jammer, want hij was volgens mij verliefd op haar. Hij vond het heel fijn als ze dicht bij hem in de buurt ging liggen. Zelfs Enya vond Cleopat later niet zo erg meer en ging wel eens neusje-neusje staan met haar.
8 tot en met 21 juli Calimero moest ook voor een prikje naar de kattenprikster in het kattentehuis. Hij vond dat best wel eng om zo in zijn eentje in de reismand te moeten en om helemaal bekeken te worden door de kattenprikster. Gelukkig werd hij verder goed gekeurd en kon hij daarna weer lekker hieperaktief rond rennen thuis.
22 tot en met 31 juli Calimero en ik kunnen heel leuk met elkaar spelen. En ik kan hem lekker wassen, net zoals zijn Mama deed. Ik heb de hele tijd bij mannetje en vrouwtje gezeurd en nu mag ik eindelijk een opvangkitten houden! Calimero blijft bij mij en gaat nooit meer de weg! Ik hou van hem!
|
