Home Overwegingen Huisvesting Binnenkomst Voeding Hygiëne Ontwikkeling Ziektes Adoptieprocedure Links

Ontwikkeling Fysiek en psychisch ontwikkelen kittens zich tot (enigszins) zelfstandige wezens. Het gaat van conceptie tot ze zelf vruchtbaar zijn. In dit gedeelte vind je informatie over ontwikkeling in de baarmoeder, bevalling, fysieke ontwikkeling van kittens en ook niet onbelangrijk, de psychische ontwikkeling zoals het socialiseren. Bevalling normale bevalling Gelukkig gaan de meeste bevallingen goed en hoef je alleen maar te kijken naar het wonder dat zich voor je ogen ontvouwt. De ene poes zal het liefst steun van jou willen die je haar kunt geven door haar te aaien en te praten en de andere wil het liefst met rust gelaten worden. Ondanks dat het meestal goed gaat, is het toch handig om te weten hoe het hoort te gaan, zodat je op tijd in kunt grijpen als dat nodig is. Zorg er in elk geval voor dat je het nummer van de organsiatie dicht bij de hand hebt. Mocht de bevalling «s avonds laat, «s nachts of «s ochtends vroeg gebeuren en het gaat niet goed, bel dan gelijk de dienstdoende dierenarts bij je in de buurt. Een aantal uur (kan 12-24 uur zijn) voor de bevalling, begint de poes al wat onrustiger te worden. Ze kan gaan graven in de handdoeken, dat betekent dat ze de werpplek aan het voorbereiden is. Als de flanken samentrekken, heeft de poes weeën. De eerste weeën zijn ontsluitingsweeën waarbij de baarmoedermond wordt geopend en de baarmoederhals verwijdt. Ook kan de poes haar vagina veel likken om die schoon te houden en de opening soepeler te maken. Tijdens deze ontsluitingsweeën, die je vooral voelt met je hand als de buik hard wordt en samentrekt, kan de poes gaan spinnen van pijn of gaan miauwen. Ze kan onrustig rondjes gaan lopen. Zodra deze weeën steeds sneller elkaar opvolgen, heeft ze persweeën en dan is het meestal een kwestie van ongeveer een uur dat het eerste kitten geboren zal worden. Voordat het kitten geboren wordt, verliest de poes een slijmprop. In bijna alle gevallen komen de kittens eerst met het kopje naar buiten, maar het wil ook wel eens gebeuren dat de achterpootjes eerst komen (een stuitligging), dat hoeft ook geen probleem te zijn. Als de kittens geboren worden, zitten ze eerst nog in een vruchtvliesje en zijn ze met moederpoes verbonden door een navelstreng aan de placenta of nageboorte. Als de kersverse moeder weet wat ze moet doen, zal ze het kitten likken, waardoor het vliesje verwijderd wordt en zal ze de navelstreng door bijten. Om geen roofdieren of andere ongewenste bezoekers aan te trekken en de melkgift op gang te helpen, zal moederpoes het vruchtvliesje en de placenta opeten. Bij elk kitten hoort er een placenta naar buiten te komen, als dit niet gebeurt, kan de moederpoes erg ziek worden door een baarmoederontsteking. De pasgeboren kittens kruipen gelijk naar een tepel toe om zo hun eerste melk te krijgen, die biest of colostrum wordt genoemd. Deze melk is van levensbelang in verband met de antistoffen die er in zitten die het kitten de eerste weken beschermen tegen infectieziekten. Als de bevalling eenmaal ingezet is, kunnen er een paar minuten tot een uur zitten tussen de geboortes van de verschillende kittens. Zo«n bevalling is zwaar en vermoeiend, dus de kersverse moeder zal in de meeste gevallen een dutje doen, maar soms wordt ze toch nog even wakker om een «nakomertje« op de wereld te zetten. Eventueel kun je moederpoes ondersteunen door haar nutridrops of krachtvoer van Hill's AD aan te bieden in een rustmoment tijdens de bevalling voor meer energie. Het is voor het goede verloop van de bevalling van belang dat moederpoes actief haar nieuwgeboren kittens verzorgd. Er komt hierbij namelijk een stofje (oxytocine) vrij wat helpt om de weeën sterker te maken om de foetussen ter wereld te brengen. Problemen bij bevalling Soms gaat het helaas niet allemaal naar wens bij de bevalling en is het belangrijk dat er ingegrepen wordt. Als er na drie uur persweeën nog steeds geen kittens zijn, neem dan gelijk contact op met het je organsiatie of met de dierenarts. Doe dit ook als de poes paniekerig doet of als een kitten in het geboortekanaal vast blijft zitten. Wat je vooral niet moet doen, is aan pootjes of staartjes gaan trekken om te helpen. Ook als er krachtige weeën zijn, maar er geen foetus naar buiten komt binnen 30 minuten, waarschuw je jouw organisatie en/of je dierenarts. Soms likt moederpoes niet instinctief het vruchtvliesje van het kopje van het kitten af. Als dat gebeurt, is het belangrijk dat je zelf het vliesje van het kopje afwrijft met een handdoek (handig dus om alvast een schone handdoek klaar te hebben liggen) en het kitten goed droog wrijft. In het bekje en in de neus mag geen slijm zitten en let goed op of het kitten ademhaalt. Slijm kun je eventueel met een klein spuitje uit het bekje en/of neusje zuigen en resterend vocht in de luchtpijp/borstkas kan verwijderd worden door het pasgeboren kitten te ondersteunen bij het hoofd en nek en deze vervolgens met het hoofd naar beneden zachtjes te schommelen. Ga niet te hard zwaaien, omdat het kitten daarmee een hersenschudding op kan lopen, met alle gevolgen van dien. Ademt het kitten niet, wrijf dan het kitten in de handdoek wat steviger, zodat de ademhaling op gang kan komen. Zodra het kitten ademhaalt, leg je het bij de moeder die warmte kan bieden en zodat het op zoek kan gaan naar melk. Ademt het kitten nog steeds niet of beweegt het weinig, n eem dan gelijk contact op met je organsatie of met de dienstdoende dierenarts. Het kan ook gebeuren dat moederpoes de navelstreng niet doorbijt. Je kunt deze zelf door knippen door eerst op ongeveer 2 centimeter van het buikje de navelstreng ongeveer 15 seconden dicht te knijpen. Op die manier stopt de bloedtoevoer tussen het kitten en de placenta. Het stukje tussen de placenta en de afgeknepen plaats, knip je dan door met een schone scherpe schaar die bij voorkeur ontsmet is met alcohol. Het is handig als je deze schaar voor de bevalling al klaar hebt liggen, zodat je er niet tijdens de bevalling nog naar op zoek moet. Het stukje dat nog aan het buikje van het kitten vast zit, kun je prima laten zitten, deze valt er met een paar dagen vanzelf af. Als voorgaande goed is opgelost, zou de pasgeborene actief op zoek moeten gaan naar een tepel en gelijk gaan zuigen. Lijkt het met de kittens zelf wel goed te gaan, maar is moederpoes bijterig naar haar kittens, dan haal je de kittens bij haar weg en neem je contact op met je organisatie of dierenarts die haar een licht kalmerend middel kan geven. Je kunt ook proberen om vocht van de placenta op de pasgeborene te smeren om moederpoes haar kitten te laten herkennen. Mocht dit allemaal niet helpen, dan zul je de kittens zelf groot moeten brengen en ze in een kleine kraamdoos met warmtebron (zoals Snuggle Safe of warmtemat) doen. Zorg er wel voor dat moederpoes de kittens kan ruiken en ze zien bewegen, na 48-72 uur zijn de meeste kersverse moederpoezen voldoende gekalmeerd om zelf de zorg op zich te nemen. Kittens die niet kunnen drinken bij hun moeder, dienen afgezien van vervangende kittenmelk, ook vervangend colostrum te krijgen. Je dierenarts of organisatie zou je moeten kunnen begeleiden, als het je eerste keer is, in het geven van melk via een sonde en in de hoeveelheid colostrum die een pasgeboren kitten verdeeld over de dag dient te krijgen. Lees verder bij kittenontwikkeling over de eerste paar uur en verdere groei van kittens.